Ulga podatkowa – grupa inwalidzka

W rozliczeniach rocznych z urzędem skarbowym, inwalidzi, renciści, czy osoby niepełnosprawne mogą korzystać z określonych odliczeń podatkowych, które nazwane są zbiorczo ulgą rehabilitacyjną. Aby móc skorzystać z tychże ulg należy posiadać orzeczenie o niepełnosprawności lub decyzję o niezdolności do pracy z ZUS-u. Inną grupą mogącą skorzystać z tej ulgi są opiekunowie wymienionych powyżej osób, gdy osoba z grupą inwalidzką jest na ich utrzymaniu. Opiekunem takim może być: dziecko własne, współmałżonek, pasierb, rodzic, rodzic współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, synowa, zięć, dziecko przysposobione lub dziecko obce przyjęte na wychowanie oraz od 2024 r. także dziadkowie względem wnuków.

Spis treści:

1. Ulgi dla emerytów z grupą inwalidzką
2. Jakie ulgi przysługują podatnikom z orzeczonym stopniem niepełnosprawności?
3. 3. grupa inwalidzka – ulgi dla pracodawcy
4. Ile pracodawca płaci ZUS za pracownika niepełnosprawnego?

Ulgi dla emerytów z grupą inwalidzką

Wśród ulg podatkowych dla emerytów z grupą inwalidzką wymienić można kilka mieszczących się w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Należą do nich m.in. wydatki na leki, które można odliczyć od podatku dochodowego. Wysokość takiego odliczenia stanowi różnicę pomiędzy kosztami, które ponosi się w danym miesiącu, a kwotą 100 zł. Odlicza się to, co jest wydatkiem powyżej tej kwoty. Ulga przysługuje na te lekarstwa, które zostają wypisane przez lekarza.

Emeryci z grupą inwalidzką mogą także skorzystać z ulgi, jaką jest PIT-0. Żeby móc korzystać z tej ulgi, należy być aktywnym na rynku pracy po przejściu na emeryturę, bądź powrócić na tenże rynek. Warunkiem jest tutaj jednak to, że trzeba zawiesić pobieranie emerytury.

Emeryci z grupą inwalidzką mogą ponadto odliczyć od podatku pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, zakładzie pielęgnacyjno – opiekuńczym lub zakładzie opiekuńczo-leczniczym.

Innym odliczeniem, jakiego mogą dokonać takie osoby jest pobyt opiekuna osoby niepełnosprawnej,ale jedynie zaliczonej do pierwszej grupy inwalidztwa z emerytem na turnusie rehabilitacyjnym, w zakładzie rehabilitacji leczniczej lub zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego.

Jakie ulgi przysługują podatnikom z orzeczonym stopniem niepełnosprawności?

Osobom niepełnosprawnym w ramach rozliczenia PIT z urzędem skarbowym przysługuje tzw. ulga rehabilitacyjna. Odliczeniu podlegają różne wydatki związane z rehabilitacją oraz z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, które zostały poniesione przez niepełnosprawnego podatnika lub przez podatnika, na którego utrzymaniu jest osoba niepełnosprawna. Wydatki w te dzieli się najogólniej na limitowane i nielimitowane.

Do nielimitowanych zalicza się: a. przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb, które wynikają z niepełnosprawności; b. wyposażenie, bądź adaptację mieszkań oraz budynków mieszkalnych do potrzeb osób niepełnosprawnych; c. zakup pomocy szkoleniowych i wydawnictw niezbędnych dla potrzeb niepełnosprawnych; d. naprawa oraz sam zakup indywidualnych narzędzi, narzędzi technicznych i sprzętu rehabilitacyjnego, a także takiego który ułatwia wykonywanie czynności życiowych osób niepełnosprawnych; e. Opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w czasie choroby przewlekłej uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze dla ludzie z I grupą inwalidzką; f. Opłata usług tłumacza języka migowego; g. kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych do 25. roku życia; h. Odpłatne przewozy na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne; i. Odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem na: turnusie rehabilitacyjnym, na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży do ukończenia 25. roku życia.

Do wydatków limitowanych zalicza się natomiast: a. używanie samochodu osobowego, który jest własnością, bądź współwłasnością osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawna – maksymalna kwota odliczenia to 2280,00 zł; b. leki w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznymi wydatkami w danym miesiącu, a kwotą 100 zł. (jeśli lekarz specjalista uzna, że osoba niepełnosprawna powinna te leki stosować); c. utrzymanie przez osoby niewidome, bądź niedowidzące zaliczone do I lub II grupy inwalidztwa i przez osoby z niepełnosprawnością ruchową (jedynie I grupa inwalidzka) psa asystującego – maksymalna kwota w roku podatkowym to 2280,00 zł; d. opłacania przewodników osób niewidomych z I i II grupy inwalidzkiej oraz osób niepełnosprawnych ruchowo z I grupy inwalidzkiej – maksymalnie 2280,00 zł.

Dowiedz się więcej o zatrudnianiu pracownika niepełnosprawnego.

3. grupa inwalidzka – ulgi dla pracodawcy

Pracodawcy zatrudniający osoby z trzecią grupą inwalidzką mogą liczyć na ulgę w postaci dofinansowania do wynagrodzenia pracownika, a także na refundację składek na ubezpieczenie społeczne zatrudnionych osób, które ujęte są w ewidencji osób niepełnosprawnych.

Ulga dla pracodawcy zatrudniającego pracownika z trzecią grupą inwalidzką w postaci dofinansowania do jego wynagrodzenia, wynosi 500,00 zł co miesiąc. A jeśli niepełnosprawny pracownik posiada w orzeczeniu symbole – 02-P (choroba psychiczna), 01-U (upośledzenie umysłowe), 04-O (niewidomi ze znacznym stopniem niepełnosprawności), 12-C (całościowe zaburzenie organizmu), 06-E (epilepsja), kwotę tę zwiększa się o 600,00 zł. Łączna kwota dofinansowania nie może być wyższe niż 1100,00 zł.

Uprawnionym do refundacji jest taki pracodawca, który albo prowadzi zakład pracy chronionej, albo zatrudnia co najmniej 25 pracowników i osiąga przy tym 6% wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz pracodawca zatrudniający poniżej 25 pracowników w przeliczeniu na pełen wymiar czasu pracy.

Wysokość dofinansowania jest uzależniona od posiadanego stopnia niepełnosprawności pracowników. Ponadto innymi ulgami, o jakie starać może się pracodawca zatrudniający osoby niepełnosprawne są te dotyczące przystosowania i wyposażenia miejsca pracy dla niepełnosprawnego pracownika.

Utworzenie, bądź przystosowanie stanowiska pracy dla osoby z trzecią grupa inwalidzką wiąże się z kosztami, których standardowe dofinansowanie do wynagrodzenia nie pokrywa. Dlatego też firmy, które wyposażają dodatkowo stanowisko pracy osoby niepełnosprawnej, mogą liczyć na ulgę w postaci dodatkowych środków finansowych przeznaczonych na ten cel. Warunkiem jest tutaj to, by osoba taka została zatrudniona na co najmniej 36 miesięcy i by wcześniej była zarejestrowana jako bezrobotna, bądź poszukująca pracy.

Po złożeniu wniosku przez pracodawcę do PFRON o tenże zwrot, można liczyć nawet na 15-krotność przeciętnego wynagrodzenia.

Przeczytaj więcej o prawach pracownika niepełnosprawnego.

Ile pracodawca płaci ZUS za pracownika niepełnosprawnego?

Dofinansowanie składek ZUS za pracowników niepełnosprawnych przysługuje:

1. zakładom pracy, które zatrudniają mniej niż 25 osób w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy. W tym przypadku wobec osób o umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności część wynagrodzenia w wysokości składki należnej od zatrudnionego na ubezpieczenie emerytalne pokrywa PFRON, a część kosztów osobowych pracodawcy, odpowiadającej należnej składce na ubezpieczenie emerytalne od pracodawcy, jest opłacane przez budżet państwa.

2. zakładom pracy, które zatrudniają co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy i uzyskują wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości minimum 6%, w stosunku do zatrudnionych osób niepełnosprawnych. Jeśli chodzi o znaczny i umiarkowany stopień niepełnosprawności – część wynagrodzenia odpowiadającą należnej składce od pracownika na ubezpieczenie emerytalne oraz część kosztów osobowych pracodawcy odpowiadającą należnej od pracodawcy składce na ubezpieczenie emerytalne – jest opłacana przez PFRON. Z kolei osoby z lekkim stopniem niepełnosprawności mają część kosztów osobowych pracodawcy, która odpowiada należnej składce na ubezpieczenie wypadkowe pokrywane ze środków PFRON

3. zakładom pracy chronionej oraz zakładom aktywności zawodowej wobec pracowników z orzeczeniem o niepełnosprawności. Część wynagrodzenia, która odpowiada należnej składce pracownika na ubezpieczenie emerytalne i chorobowe pokrywa PFRON. Z kolei część kosztów osobowych pracodawcy odpowiadającej należnej składce na ubezpieczenie rentowe i emerytalne pracodawcy, finansuje budżet państwa, a część odpowiadającą należnej składce na ubezpieczenie wypadkowe – jest opłacana przez PFRON.

Każda firma, która otrzymuje pomoc publiczną w formie dofinansowania do wynagrodzeń, bądź finansowania składek na ubezpieczenie społeczne, jest zobligowana do rozliczeń bieżących oraz rozliczenia rocznego.